Cok kiymetli PDA ailesi,
Gecen sene bu zamanlarda tanistigim PDA'dan, sezonu biraz kacirarak da olsa bir suru tohum edindim..
Havalarin burada biraz isinmasini da bekleyerek ( Almanya'da yasadigim icin malum iklimlerimiz ayni degil TC ile) ozenle tohumlarimi ektim ve belli bir sure sonra da basarili bir bicimde sasirttim.....Onlar guzelce fide haline gelince; "bu dogal lezzet sadece bana kalmasin; Kusadasi'nda yasayan ve kendine minik bir tarla kuran ve bana "evde tarim" sevgisini asilayan dayim da faydalansin" diyerek, kendi balkonumda yetistirdigim ve yaklasik 10-15 cm'lere getirdigim 4 fidemi; 5 litrelik su sisesinin basini kesip icine koyarak; Nürnberg Havaalani'ndan, insanlarin garip bakislari altinda aktarmali uctugum icin once Istanbul'a, oradan Izmir'e, oradan da Kusadasi'na kucagimda getirdim...
4 fidem Kusadasi'nin verimli topraklari ile bulustugunda aylardan Temmuz'du ve ben fidelerimin dayimin bilincli gozetimi altinda ve o sicak havalarda kolayca buyuyecegini dusunmustum... Ama yazik ki oyle olmadi...Canim fidelerim dayimin minik tarlasinda kuslarin istilasina ugradi ve hepsi oldu ;-(
Ama nasilsa benim balkonumdakiler var diye kendimi rahatlattim surekli ve bir yandan da sizlerin yazilarini usulca takip ettim... Ama sonra neden oldugunu bilemedigim bir bicimde domateslerime bir hastalik musallat oldu ( sanirim "bit"lendiler...)
Ben de onlari yagsiz sut-su karisimi ile bitlerden kurtardim...Ama tabii bu donemde fidelerimin bir kismi telef oldu ve ben onlari icim kan aglaya aglaya atmak zorunda kaldim. "Kalan saglar bizimdir" mantigi ile digerlerine daha da ozenli baktim ve sonunda ciceklendiler bir cogu.... Ama havalarimizin soguklugundan mi ( cunku biz 2007'de dogru durust bir yaz yasamadik), yoksa bilemedigim, fark edemedigim bir hastaliktan mi bilmiyorum o ciceklerimin hic biri meyveye donmedi, donemedi....
Ben de "hasetimden catlayarak" ;-) yedikleri domateslerin lezzetinden dem vuran siz diger PDA uyelerinin yazdiklarini okudum durdum. Minik fidelerimin oyle cicek verip, sonra da o cicekleri dokmesini oyle huzunle izledim ki, bu sene yeniden bu maceraya katilip katilmamakta kararsiz kaldim.. Ya da kalmistim...
Ama simdi disarda bahar havasi var....
Ve biz cok guzel bir grubuz....
Ve ben bu sene biraz daha bilincli bir PDA uyesiyim....Ve iste bu yuzden pes etmedim :-)
Toplantiya cok istememe ragmen katilamayacak olsam da ( nitekim bu hafta Istanbul'a geliyorum ama 23'unde geri donuyorum) kalbim sizlerle olacak...
Tum PDA ailesine Pembe Günler diliyorum!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder