Temmuz ayında Sn.Nevsun hanım sayesinde edinmiş olduğum 1 adet pembe fidesini toprakla buluşturup özlemle beklemeye başladım.
Sıcak geçen yaz, fidenin geç dikilmiş olması ve diğer etkenler nedeniyle bir tanecik fideyi kaybedebilecek olmanın verdiği endişe ile günleri geçirdikten sonra ilk çiçeği gördüğümdeki mutluluğu herhalde ancak yaşayan bilir.
Sıcak geçen yaz, fidenin geç dikilmiş olması ve diğer etkenler nedeniyle bir tanecik fideyi kaybedebilecek olmanın verdiği endişe ile günleri geçirdikten sonra ilk çiçeği gördüğümdeki mutluluğu herhalde ancak yaşayan bilir.
Çiçek sayıları arttı ancak bu arada blogda okuduğum "çiçeklerden bir türlü meyveye geçememe" şikayetleri nedeniyle ben de endişe yaşamaya başladım.Ama o bir tane pembecik endişemi boşa çıkardı (çok şükür) ve hergün bir tane meyvesini gün yüzüne çıkardı. Sıra onların büyümesi ve renklerinin değişmesini izlemeye geldi tabii.
Ancak, domateslerim blogda gördüğüm büyüklüklere erişemedi maalesef, biraz ufak kaldılar ama o halleriyle bile bana bir dahaki sene yetiştirebilmemiz için tohum verebildiler.Tamamen tesadüfler eseri olarak bloğunuzla tanışmam ve Nevsun hanımın iyi niyetiyle vermiş olduğu bir tane pembecik sayesinde bu serüveni yaşamış ve sizlerle tanışmış oldum.
Umarım edindiğim tohumlardan yetiştirebilir ve isteyenlere sizlerin sayesinde ulaştırabilirim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder